Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության

ՌԱԶՄԻԿ ԴԱՎՈՅԱՆ

«Հայրեն Մհերին»

Դու կաց, արեգա՛կ, դու կաց,

Ես գնամ ծովեծով ընկնեմ,

Ծովեծով լուսնյակը ման գամ

Եվ նրա բոլորակ ականջին

Քո ոսկյա բառերը կրկնեմ:

Դու կա՛ց, արեգա՛կ, դու կա՛ց,

Արեգակ մանուկս է քնած,

Ծովեծով լուսնյակը բերեմ,

Մանկանս ճոճք անեմ կապույտ,

Որ այդ քո ծիծաղկոտ մատներով

Ձեռ տաս, ու չարթնանա հանկարծ:

#Ժամանակակիցգրողներ #Ոչմիօրառանցբանաստեղծության #Գրականություն #Պոեզիա