Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության

ԱՐԱՄԱՅԻՍ ՍԱՀԱԿՅԱՆ

«Սիրելի ուսուցիչ» Սիրելի ուսուցի՛չ, տեսնում եմ ձեզ նորի՛ց,

Բայց արդեն ճերմակա՛ծ ավելի:

Եվ գիտեմ, որ մեկն էլ՝ այդ ճերմակ մազերից,

Եղել է իմ մեղքով երևի...

Աչքերիդ լույսերը, լույսե՜րը հարազատ

Անցել են իմ ջահել աչքերին:

Ես գիտեմ, որ դուք ինձ հիշե՛լ եք անընդհատ,

Ինչպես որ հիշում եք բոլորին:

Ինձ նորից հարցրեք այն անցած դասերից,

Այն անցած խոսքերից անհամար,

Ու եթե սխալվեմ, ուղղեցե՛ք ինձ նորից,

Ես հավե՜րժ աշակերտ ձեզ համար:

Ես եկել եմ այցի, և թող ձեռքըդ հոգնած

Համբուրեմ որդու պես անձնվեր,

Եվ ասեմ, որ կյանքում բոլոր լուսե մարդկանց

Ուսուցիչ անունն են միշտ տվել:

#Պոեզիա #Ոչմիօրառանցբանաստեղծության #ԱրամայիսՍահակյան