Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության
- Ներսեհ Ա. Ա.
- Oct 5, 2018
- 1 min read
ՌԱԶՄԻԿ ԴԱՎՈՅԱՆ
* * *
Ոչ աստղեր, ոչ լուսին երկնքում,
Ներքևում խշշոցն է զայրագին,
Իմ կողքին աղջիկը իմ սիրած
Վարսերը նետել է իմ դեմքին:
Եվ ինչ-որ երազկոտ հոգիներ
Նետվում են ծովի մեջ, որ նավեն,
Իսկ ջարդվող ալիքներն ափերին
Դառնում են մետաքսե ժապավեն:
Kommentare