Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության

ԼԱԼԱ ՄԱԼԽԱՍՅԱՆ

* * *

Ես՝ կարկտահար վայրի ծաղկեփունջ,

Դու՝ նուրբ ծաղկաման բյուրեղապակյա.

Լեռներից եկա, որ քո շուրթերին մեղեդի հյուսեմ,

Ծաղկեփունջ դարձա, որ հոգնած պահին դեմքդ համբուրեմ...

Իսկ դու ցնծացիր ջերմոցում ծաղկած,

Դրամով գնված, լեղակով ներկված մեխակով կապույտ,

Որն աբղյուր ծաղլքով աչքերդ է կապում...

Արեգակն ասաց, որ թագավորեմ քարե գուռի մեջ

Աշնան հորդառատ անձրևից հետո...

#Պոեզիա #Ոչմիօրառանցբանաստեղծության #ԶանազանԲանաստեղծություններ