Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության

ՍԱՐՄԵՆ

Հայի Աչքեր

Հայի աչքեր, սիրո՛ւն աչքեր,

Սև ամպն էր ձեզ ծածկել դարեր,

Սև վիշտն էր ձեզ մաշել, տանջել,

Ձեզնից ժպիտն առել տարել:

Լույսի լճակ՝

Աչքեր տրտում,

Այս ե՞րբ դարձաք

Այպես խնդուն:

Հայի աչքեր, աչքեր թախծող,

Դուք միշտ խոնարհ, դուք միշտ անչար,

Տանջվող մարդու համար լացող,

Տարին միայն մի օր պայծառ:

Լույսի լճակ...

Հայի աչքեր՝ ջահեր հույսի,

Էլ չի մթնի երկինքը ձեր,

Բացվել է դուռն արշալույսի՝

Շողով լցրել երկիրը մեր:

#Պոեզիա #Ոչմիօրառանցբանաստեղծության #ԶանազանԲանաստեղծություններ