Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության

ՀԱՄՈ ՍԱՀՅԱՆ

* * *

Գարունդ հայերեն է գալիս,

Ձյուներդ հայերեն են լալիս,

Հայերեն են հորդում ջրերդ:

Հավքերդ երգում են հայերեն,

Խոփերդ հերկում են հայերեն,

Հայերեն են տոկում գրերդ:

Արևդ հայերեն է ծագում,

Ծառերդ հայերեն են ծաղկում,

Հայերեն են պայթում բառերդ:

Հունդերդ ծլում են հայերեն,

Ձեռքերդ կռում են հայերեն,

Հայերեն են լռում քարերդ:

Ձորերդ հայերեն են շնչում,

Զոհերդ հայերեն են ննջում,

Հայերեն են տանջում ցավերդ:

Որքան ել ձեռից գնացել,

Դու էլի հային ես մնացել,

Հայերեն են հառնում սարերդ:

Թող աստված եղածը պահի,

Եվ հետո ինչ ել պատահի,

Ձյուներդ հայերեն են լալու,

Գարունդ հայերեն է գալու,

Հայերեն են գալու դարերդ:

#Պոեզիա #Ոչմիօրառանցբանաստեղծության #ՀամոՍահյան