Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության
- Ներսեհ Ա. Ա.
- Nov 28, 2018
- 1 min read
ՎԱՐԴԱՆ ՀԱԿՈԲՅԱՆ
* * *
Լույսը մթնում է քո
թախծոտ աչքերից: Եվ
ավերակ տաճար է
անձրևը՝ անթիվ սյուներով:
Նայել, չի՞ նշանակում, արդյոք,
ասել այն, ինչը բառեր չունի,
մանավանդ՝ չնայելը:
Երանի նրան, ով հեռվից-հեռու է
նշմարում միայն
աշխարհի տխուր եզերքները:
Comments