top of page

Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության

  • Ներսեհ Ա. Ա.
  • Dec 7, 2018
  • 1 min read

ՄԻՍԱՔ ՄԵԾԱՐԵՆՑ

Վայրկյան

Թույլ շրշյուն մը, հետո բույր մը մշկենի. և համրագին գիրքը ձեռքես կ'իյնա վար. երազներու պերճուհին է ու կ'անցնի, ու կը փոթի ծովակն հոգվույս՝ մեղմավար: Ու կը փոթի ծովակն հոգվույս՝ մեղմավար, և ալիք մը թևը բացած կը վազե գրկել ափունքն իղձիս ոսկի ավազե: Ո՜վ քաղցրությունը նայվածքին իր ծաղիկ. ո՜վ պերճությունը գընացքին իր հըպարտ. ճամփուն վըրա՝ իր քայլերուն հետքը վարդ՝ ուր հեշտորեն կը հածի դեռ իմ մենիկ Սիրտըս՝ բո՜ց մը՝ մըթնշաղին մեջ անհետ...

Commentaires


Հետևեք մեզ
facebook-ում 

    Like what you read? Donate now and help me provide fresh news and analysis for my readers   

© Գիտե՞ք, թե,,,

Donate with PayPal

© 2023 by "This Just In". Proudly created with Wix.com

bottom of page