Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության

ՄԵՏԱՔՍԵ

Ամեն գիշեր

Ես մեռնում եմ ամեն գիշեր

Վերածնման նոր հույսերով,

Դեռ մեռնում եմ մահով անմեռ,

Եվ այդ մահս երազ է ծով...

Բայց աշխարհը նույնն է մնում,

Մեռնող ամեն արցունքն է ցող,

Մեռնող ամեն գիշերն անհուն՝

Առավոտ է շողշողացող:

Նույնն են մնում աստղ ու լուսին,

Ես էլ նույնն եմ մնում կարծես,

Միայն ինչ-որ մեկն իմ մասին

Աստղերից է շշնջում քեզ,

Թե աշխարհում դեռ կա՛ մի կին,

Որ մեռնում է ամեն գիշեր,

Եվ համբարձված նրա հոգին

Շաղ է տալիս աշխարհում սեր...

#Մետաքսե #Ոչմիօրառանցբանաստեղծության #Պոեզիա