Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության

ՀԱՄՈ ՍԱՀՅԱՆ

Եվ չիմացանք, թե ինչու

Ես չիմացա, թե ինչու,

Դու չիմացար, թե ինչպես

Պատահեցին մեկ-մեկու

Մեր երազներն – առանց մեզ:

Պատահեցին մեկ-մեկու

Ու կանչեցին ինձ ու քեզ,

Ես չիմացա, թե ինչպես,

Դու չիմացար, թե ինչու:

Դու չիմացար, թե ինչպես,

Ես չիմացա, թե ինչու

Բուրմունք փռեց ծաղկի պես

Դաշնությունը մեր հոգու:

Ես էությամբ դարձա դու,

Դու էությամբ դարձար ես,

Ես չիմացա, թե ինչպես,

Դու չիմացար, թե ինչու:

Խառնվեցին երկու «ես»

Ու դարձան մեկ՝ «ես ու դու»,

Դու չիմացար, թե ինչպես,

Ես չիմացա, թե ինչու:

Բայց չներեց բախտը մեզ,

Ես դարձա ես, դու էլ՝ դու,

Դու չիմացար, թե ինչու,

Ես չիմացա, թե ինչպես:

Ու բախվեցինք մեկ-մեկու,

Ու հեռացանք մշտապես,

Եվ չիմացանք, թե ինչու,

Եվ չիմացանք, թե ինչպես:

#ՀամոՍահյան #Ոչմիօրառանցբանաստեղծության #Պոեզիա