Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության

ՄԵՏԱՔՍԵ

Օրը

Օրը թրջվեց անձրևից,

Ամպով սրբեց աչքը բաց,

Սիրածի պես նայեց ինձ,

Ամպրոպներով հեկեկաց,

Լացեց, լացեց ինձ համար,

Ու մի օր էլ իմ սիրուց

Անցա՜վ, գնա՜ց կյանքիս հետ՝

Չվայելած ու թափուր:

Փարվեց ոտքիս արցունքով,

Ափսոսանքով մղկտաց,

Խոնավացած կարոտով

Ինձ խրատներ կաթկթաց:

Լացեց, լացեց իմ ցավից,

Փայլակներով որոտաց,

Կայծակներով սաստեց ինձ,

Որ չմերժեմ քեզ հանկարծ...

#Մետաքսե #Ոչմիօրառանցբանաստեղծության #Պոեզիա