Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության

ՎԱՀԱԳՆ ԴԱՎԹՅԱՆ

* * *

Դաշտով վազում է

Մի բարակ աղջիկ,

Ոտաբոբիկ է,

Ու շորն սպիտակ...

Ամպրոպի հոտ կա,

Որոտ կա օդում,

Ու հեկեկանք կա,

Շանթ կա ամպի տակ:

...Ամպը որոտաց,

Հեկեկաց, անցավ,

Արցունքի մեջ են

Ծաղիկ ու թփեր...

Աղջկա շորը

Կպել կոնքերին

Ու թրթռացող

Կրծքին է կպել...

Դաշտով վազում Է

Մի բարակ աղջիկ,

Անձրևի ցող է

Ու շող է ծամին...

Դեռ վազում է նա

Դեռ վազում եմ ես,

Չե՜մ հասնում նրան

Ու ծիածանին...

#Ոչմիօրառանցբանաստեղծության #Պոեզիա #ՎահագնԴավթյան