Գիտե՞ք, թե,,,
- Ներսեհ Ա. Ա.
- Apr 23, 2019
- 1 min read

Մատթեոս Ուռհայեցին, որն իր դարի նախապաշարումներից ու կանխակալ կարծիքներից զերծ չի երևում, 1101 թուականին՝ զատկական լույսի հապաղումը համարում է լատին կրոնավորների ցոփ կյանքն ու մոլությունները, և նրանց՝ մյուս քրիստոնյաներին սուրբ տեղերի մասնակցությունից զրկելը: «Որովհետև,- ասում է,- նրանք թողեցին բուն պողոտան... ու դառն մրուրով լցված բաժակը ըմպեցին: Նաև սուրբ եկեղեցու պաշտոնյաները անհագորեն թաղված էին տիղմի մեջ, ու այսպիսի վարքուբարքով ոչ մի մեղքից չէին գարշում, ու այս ամենի հետ միասին կանանց Ս. Գերեզմանի ու Երուսաղեմի բոլոր ուխտատեղիների սպասավոր էին կարգել, ինչը մեծ մեղք էր Աստծու առջև: Հայերը, կաթոլիկները, ասորիներն ու վրացիները մերժված էին սուրբ տեղերից, սակայն լատինները երբ այս աստվածասաստ նշանները տեսան, հեռացրին կանանց սրբավայրերի սպասավորությունից, ու մյուս ազգերին վերադարձրին իրենց իրավունքները»:
Comments