Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության

ՎԱՐԴԱՆ ՀԱԿՈԲՅԱՆ Լռության և խոսքի արանքում

Հանկարծ զգացի, որ բառիս մեջ կրակող զինվոր կա, և երգս դառնում է երկրապահ: Հողը փրկեցինք «բարեկամներից»` ապահովելով լուսնի խաղաղ ընթացքը քարերի, ծառերի ու սարերի բարձր գագաթներով: Երևի զոհվածները ապրողներին հիշում են մեկ րոպե… խոսելով:

#ՎարդանՀակոբյան #Ոչմիօրառանցբանաստեղծության #Պոեզիա