Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության

ՎԱՀԱՆ ՏԵՐՅԱՆ

* * *

Ես կըգամ, երբ դու մենակ կըմնաս

Տրտում իրիկվա ստվերների տակ,

Երբ դու կըթաղես տենչերըդ խորտակ.

Եվ վհատությամբ երբ կըհեռանաս...

Ես կըգամ, որպես մոռացված մի երգ,

Հյուսված աղոթքից, սիրուց ու ծաղկից.

Քո մեռած սրտում կըլինի թախիծ,

Ես կըկանչեմ քեզ դեպի այլ եզերք։

Ես կըգամ, երբ դու կըլինես տրտում,

Երբ երազներըդ հավետ կըմեռնեն,

Ձեռքըդ կըբռնեմ, ցավըդ կըմբռնեմ,

Կըվառեմ ուրիշ լույսեր քո հոգում...

#Ոչմիօրառանցբանաստեղծության #Պոեզիա #ՎահանՏերյան