Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության

ՎԱՀԱՆ ՏԵՐՅԱՆ

Իրիկնաժամ

Շուտով կըլռե աղմուկը դաժան,

Ու սիրտըս կզգա քայլերդ փափուկ.

Դու նորից կիջնես, նուրբ իրիկնաժամ,

Քո խաղաղ մութով գգվող-խուսափուկ։

Տխուր թևերըդ անձայն կըփռես,

Կըգրկես հողը կանացի նազով,

Երկնքում անուրջ աստղեր կըվառես,

Կըլցնես հոգիս անուշ երազով։

Ցուրտ ցերեկներից հավիտյան դժգոհ՝

Սիրտս կարոտ է քո գգվանքներին.

Դու ինձ չես խաբում, քնքուշ երեկո,

Անուշ երեկո, մեղմ ու մտերիմ...

Կընստեմ անվերջ, կընստեմ մենակ,

Դու կըփարվես ինձ թևերով ճկուն,

Քնքուշ կըգգվես հույս ու հիշատակ,

Կըպարզես մեղմիկ ցոլքըդ իմ հոգուն:

#Պոեզիա #Ոչմիօրառանցբանաստեղծության #ՎահանՏերյան