Գիտե՞ք, թե,,,
- Ներսեհ Ա. Ա.
- Jul 15, 2019
- 1 min read
1729 թ.-ին, հայերը Երուսաղեմում Ս. Զատիկի տոնը կատարում են հույներից մի շաբատ հետո: Շաբաթ օրը երեկոյան, Սուրբ Հարության տաճարում, Ճրագալույցի արարողությունը կատարելու ժամանակ Գրիգոր Շղթայակիր պատրիարքը արցունքոտ աչքերով կարդում է աղոթքները, ապա համբուրում Հիսուսի գերեզմանի կնքված դուռը և մոմերը ձեռքին սպասում: Երբ դռան վերակացուն հանում է դռան կնիքը և պատրիարքը ներս է մտնում, ահուդողով տեսնում է լույսի մի ճառագայթում Հիսուսի գերեզմանի վրա: Սրբազան պատրիարքը իր մոմերը վառում է հենց այդ ճառագայթող լույսից և լուսավորում ասորիների առաջնորդի և հայ եպիսկոպոսների կերոնները: Իսկ ամենազարմանալին այն է, որ Ս. Հարության տաճարի բոլոր կանթեղները որ մարված էին, հանկարծ վառվում են բազմության աչքի առջև: Այս հրաշքին ականատես են լինում այնտեղ գտնվող օտար եկեղեցականներն ու այլազգի կառավարական պաշտոնյաները:
Comments