Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության

Ներսեհ Ա. Ա.
Jul 22, 2019
1 min read

ՄԿՐՏԻՉ ՊԵՇԻԿԹԱՇԼՅԱՆ

* * *

Ո՞ւր էր թե զեփյուռիկ Ըլլայի թափառիկ, Ոսկեթել մազերուդ Տայի համբուրիկ։ Ո՞ւր էր թե վարդ գոհար Ըլլայի վառ ի վառ, Ընտրեի ինձ բազմոց Կուրծքըդ ձյունափայլ։ Ո՞ւր էր թե քանարիկ Ըլլայի ես թռչնիկ, Թռչիլ գալ ու շոյել Դեմքըդ գեղեցիկ։ Կամ երազ խուսափուկ, Որ գայի մինակուկ Քունիդ մեջ խռովել Քու սիրտըդ փափուկ։ Ի՞նչ ըրի ես քեզի, Որ ցավոց այդպիսի Եվ անբույժ հարվածոց Ըլլամ արժանի։ Հրեշտակ էր՝ թըռավ, Երազ էր, որ անցավ, Այդ քո սերըդ փափուկ Շուտով թոռմեցավ։