Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության

ԱՎԵՏԻՔ ԻՍԱՀԱԿՅԱՆ

* * *

Կուզե՞ս լինիմ վշտի ցողեր`

Աչերիդ մեջ շող ցայեմ.

Լուռ գիշերվա անուշ հովեր`

Փունջ ծամերդ փայփայեմ:

Կուզե՞ս լինիմ վարդ նազելի`

Կրծքիդ վրա վառվռիմ.

Արշալույսի շողեր ոսկի

Դեմքիդ վրա փայլփլիմ:

Կուզե՞ս լինիմ ծառ ու ծաղիկ`

Քեզ գրկումս նինջ սփռեմ.

Թալուկ ստվեր, թովիչ թռչնիկ,

Օրոր ասեմ, օրորեմ:

Ինչ որ ցանկաս` կուզե՞ս լինիմ,

Լինիմ երկինք ու երկիր,

Լինիմ ծով, ժայռ, արև, լուսին,

Միա՛յն, միա՛յն ինձ սիրի՛ր...

#ԱվետիքԻսահակյան #Ոչմիօրառանցբանաստեղծության #Պոեզիա