Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության

ՄԵՏԱՔՍԵ

Առաջին սեր

Երբ քեզ էլ կանչեց պատերազմը մեծ,

Մեր հրաժեշտի այն ծանր պահին,

Դրսում խշշոցով մի երգ փշրվեց

Ու տխուր փռվեց պարտեզում ձեր հին:

Որպես վրեժի պղտոր արցունքներ,

Անձրևեց բարդին տերևն իր դեղին,

Որ քայլերիդ տակ սիրո երգ հյուսեր,

Սիրտը տար՝ մաղթանք քո ճանապարհին...

Տարիներ անցան, բայց հետ չդարձար,

Դեռ կանչում է քեզ բարդին վշտահեծ,

Մեր հրաժեշտի պահին դողահար՝

Դրսում խշշոցով մի երգ փշրվեց...

#Մետաքսե #Ոչմիօրառանցբանաստեղծության #Պոեզիա