Արամայիս Սահակյան «Շիրազ»

Ազգի սիրված սիրերգակը

Ծննդավայր այցելեց,

Եվ մոր տված թաշկինակը

Արփաչայի մեջ նետեց:

- Ո՞ւր ես նետում թաշկինակը,-

Բանաստեղծին ասացին,-

Մայրիկիդ սուրբ հիշատակը

Պահիր քեզ մոտ առանձին:

- Մայրիկիս սուրբ թաշկինակը

Թող Վանա ծով ուղարկվի,

Որ դրանով հին Երկիրը

Իր արցունքները մաքրի...

© Արամայիս Սահակյան