Մետաքսե «Սրտանց կանչեն»

Սրտանց կանչեն հեռվից մեկեն

Արևները աչքերիդ,

Ու կարոտիս ամպը ցրեն

Թարթիչները աչքերիդ,

Ճամփից հոգնած՝ փնտրեմ ես ինձ

Քո աչքերի գիշերում,

Հանգչեմ, կորչեմ, ծնվեմ նորից

Քո աչքերի մշուշում...

© Մետաքսե