Ոչ մի օր առանց բանաստեղծութեան

ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ

Թե ունենայի սեփական անապատ...

Թե ունենայի սեփական անապատ

կկանչեի աշխարհի բոլոր առյուծներին

և կասեի.

նայեք, ինչքան ավազ կա իմ մոտ

և ինչքան ազատություն:

Ցույց կտայի արևը,

կասեի.

սա էլ է մերը:

Կասեի.

ոչ ոք չի կարող այստեղ

ձեզ ասել, որ գայլ եք,

ոչ ոք չի կարող սափրել ձեր բաշերը:

Կասեի.

տեսնո՞ւմ եք ինչքան լռություն կա այստեղ,

ձերն է,

պատառոտեք այն ձեր արծաթ մռնչոցով:

Եվ հետո, գիշերով,

գաղտնի,

ամեն մեկս առանձին,

բանաստեղծություն կգրենք

վանդակների մասին: