Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության

ԵՂԻՇԵ ՉԱՐԵՆՑ

* * *

Քո՛ւյր, գուցե՜ չըկանք...

Գուցե մեկը,- ո՞վ -

Երազել է մեզ

Անլույս գիշերով...

Թվում էր հոգուս,

Թե երկուս ենք մենք,

Բայց, նայի՛ր, հիմա

Դարձել ենք - երեք...

Երկուսս էլ հիմա

Կանչում ենք նրան -

Փնտրելով կորած

Ուղիները Տան:

Կամուրջներ չկան:

Իսկ գետը - վարար:

- Փնտրելով նրան,

Փնտրում ենք իրար...