Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության

* * *

Օ՜, թե իրավ են փոխում սրտերը,

Թող իմն էլ փոխեն՝ անսեր մի սրտով,

Որ այս սրտիս հետ կորչի իմ սերը,

Գեթ մոռանամ քեզ, ապրեմ անվրդով:

Կամ ծիածանվի քնարս այնպես,

Որ տակից անցնես ու դառնաս տղա,

Որ անհետ չքվի սերս աղեկեզ,

Քեզ հիշելիս էլ՝ սիրտս չդողա...

© Հովհաննես Շիրազ