Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության
- Ներսեհ
- Sep 28, 2020
- 1 min read
ԽՈՆԱՐՀ ՌՈւՄԲԵՐ
Ինչ երազներ ունեն պահած Այս դեմքերը խոնարհ. Ինչ արևներ ունեն վառած` Աչքերի մեջ խոնավ...
Լեռնանում է մի որձություն Ժպիտներում անմեղ. Չկա արգելք ու փորձություն, Որ չտանեն անշեղ:
Անհաղորդ են դարի ոգուն՝ Տեխնիկական ուժին. Գիտեն միայն կռվել անքուն Ու ճրագվել մուժին:
Կենսակերպ է նվիրումը Նրանց համար՝ իրավ. Խախալիք է թվում արկը, Մահը՝ խինդ ու ծիծաղ...
...Բյուր վրեժներ կան անթեղված Այս դեմքերում խոնարհ, Ու հրդեհներ ունեն պահած Աչքերի մեջ խոնավ...
© Դավիթ Մշեցի
Comentarios