Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության

ՎԱՀԱՆ ՏԵՐՅԱՆ

* * *

Քո աչքերի դեմ իմ աչքերը` կույր,

Կա քո հոգու մեջ անթափանց մի մութ,

Քո մութ հայացքում կա մի քնքուշ սուտ`

Քեզ միշտ թաքցնող մի նուրբ վարագույր…

Փակ են քո սրտի հեռուներն իմ դեմ,

Հավետ քեզ կապված` քեզ օտար եմ ես.

Երբ խենթ խնդությամբ փայփայում եմ քեզ`

Եվ սիրում եմ քեզ և քեզ չգիտեմ:

Փակ են քո սրտի հեռուներն իմ դեմ,

Քո աչքերի դեմ իմ աչքերը` կույր.

Քո հոգու վրա կա մի վարագույր,-

Ո՞վ ես դու, ո՞վ ես,- բնավ չգիտեմ...