Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության

ԼԵՈՆԻԴ ՄԱՐՏԻՆՈՎ

* * *

Դու՝ առանց ինձ-

Ծուխ ես միայն առանց հրի:

Դու՝ առանց ինձ-

Համր օղակ՝ փայլուն ու ձիգ մի շղթայի,

Որ խորտակվող խարիսխը հեգ

Էլ չի կարող փրկել երբեք:

Դու կարող ես և շարունակվել

Ինձանից հետո

Միայն սոսկ որպես գիշեր՝

Պատուհանից երևացող

Թույլ ու աղոտ աստղերով քո:

Արձագանք իմ:

Ինձ հետ, սակայն, միաբերան

Գիշեր ու զօր իմ բառերն են կրկնում էլի.

Դու՝ առանց ինձ...