Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության
- Ներսեհ
- Mar 3, 2020
- 1 min read
ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ
Գիշեր
Մատները խփվեցին կիթառի լարերին
և իսկույն աստղեր ցրվեցին երկնքով.
– Էխ դու հիմար, հիմար աղջիկ Սիլվի:
…………………………………………………
Փակված սրճարանում հեծկլտում են շշերը:
Ճանապարհորդն անցավ գլուխը բռնած:
– Էխ դու հիմար, հիմար աղջիկ Սիլվի:
…………………………………………………
Նրանք բոլորը երգում են քեզ համար,
նրանք բոլորը խփում են կիթառի լարերին:
Ել դուրս պատշգամբ, նայիր
ճանապարհորդը գնում է սև թիկնոցի մեջ փաթաթված:
Եվ նրա հետևից ցախավելներն են ցատկոտում ու քրքջում.
– Էխ դու հիմար, հիմար աղջիկ Սիլվի:
Ել դուրս պատշգամբ, նայիր
ճանապարհորդը գնում է սև թիկնոցի մեջ փաթաթված:
Comentários