Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության

ԱՐԱՄԱՅԻՍ ՍԱՀԱԿՅԱՆ

Ժողովուրդ

Դու պետություննե՛ր սնած ժողովուրդ,

Էպո՛ս ու հերո՛ս ծնած ժողովուրդ:

Դու կարիքի մեջ՝ տվել ես բարի՛ք,

Վտանգի ժամին պահել հայրենի՛ք:

Դու հոմանիշ ես աշխատանք բառի,

Տերն ու ծառան ես այս հին աշխարհի:

Ասում են՝ «Հանուն մայր ժողովրդի»,

Բայց ժողովո՛ւրդն է հանուն բոլորի:

Պետություններն են տարբեր, անկասկած,

Ժողովուրդները նմա՛ն են միմյանց:

Ոչ մի ժողովուրդ կռիվ չի ուզում:

Խելագարներն են կռիվ երազում:

Երանի՜ նրան, հազա՜ր երանի՝

Ում ժողովո՛ւրդը որդի կանվանի...