Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության

ՍԻԼՎԱ ԿԱՊՈՒՏԻԿՅԱՆ

Սեր

Այսօր առավոտ նայեցիր դու ինձ

Այնպես մտերիմ, այնպես տնօրյա

Մի շղարշ հայացք քո լուրջ աչքերից

Հյուսվեց դեպի ինձ, փռվեց ինձ վրա:

Եվ առավոտից թափառում եմ ես

Պարուրված քո այդ հայացքով նիրհուն

Դու երկնքի պես գալիս ես ինձ հետ,

Դու երկնքի պես մնում ես հեռվում:

Վաղուց կարոտած մեղեդու նման

Ծանոթ մի թախիծ իմ սիրտն է լցվել,

Արցունքներ, գանձեր իմ պատանության

Դուք կաք, դուք եկաք, դուք չեք սպառվել: