Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության

ԱԹԱԲԵԿ ԽՆԿՈՅԱՆ

ԳԻՇԵՐ

Իջնում է գիշեր

Սարերի ուսին,

Փայլում է վերից

Կաթնագույն լուսին:

Վերից նայում է

Երկինքը ուրախ,

Քնած է գյուղը

Անհոգ ու խաղաղ: