Ռազմիկ Դավոյան - Դու կաս...

* * *

Դու կաս, հիմա դու կաս,

Ես ճանաչում եմ քեզ,

Եվ թողնում եմ, որ իմ

Աչքերի մեջ երգես,

Եվ թողնում եմ, որ իմ

Շրթունքներով ճչաս,

Եվ թողնում եմ, որ ինձ

Ճանաչես ու խղճաս:

Եվ թողնում եմ, որ ինձ

Դու վերստին երկնես,

Եվ թողնում եմ, որ ինձ

Բառերի փունջ մեկնես:

Քեզ ամեն ինչ այդպես

Թույլ եմ տալիս, սե՛ր իմ,

Քեզնով ես ինքս ինձ

Բույր եմ տալիս, սե՛ր իմ:

Բույր եմ տալիս ես ինձ,

Քեզնով գույն եմ տալիս,

Իմ մեջ աշխարհն ամբողջ

Շուռումուռ եմ տալիս:

Եվ քո հուշի դիմաց

Ես պեծկլտում եմ դեռ,

Ինչպես թաց մթի մեջ

Հանգչող լապտեր:

© Ռազմիկ Դավոյան