Վահագն Դավթյան «Շնորհապարտ եմ քեզ»

Ամռան հրդեհներից այրված, խարկված լեռներ,

Ձմռան մրրիկներից ծեծված, զարկված լեռներ,

Լեռներ, հայոց լեռներ,

Խոնարհ ու բաց լեռներ,

Հոբի նման տանջված

Ու տառապած լեռներ...

Ու ես,

Գարնանամո՜ւտ,

Շնորհապարտ եմ քեզ,

Շնորհակալ եմ քեզ ու քո գերին,

Որ մի քանի կաթիլ մանուշակով

Դու այցի ես եկել այս լեռներին...

© Վահագն Դավթյան