Վահրամ Հաճյան «Ես ո՞ւր էի»

Ես ո՞ւր էի, ախ, ո՞ւր հասա,

Տարիքն արդեն իրենն արեց,

Այս աշխարհում բան չտեսա,

Ցավը կյանքիս մուխը մարեց:

Հուզումներս ահագնացան,

Ծիծաղներս մորմոքվեցին,

Կարոտներս ամայացան,

Կրակներս մոխրոտվեցին:

Կանգնած հիմա այսպես մենակ,

Վիշտն եմ ըմպում իմ օրերի,

Ինձ չմնաց ոչ մի հենակ,

Մնաց արցունքն իմ խոհերի...

© Վահրամ Հաճյան