Ոչ մի օր առանց բանաստեղծության

ԵՂԻՇԵ ՉԱՐԵՆՑ

«Կապուտաչյա հայրենիքից»

Կա հոգեկան անհունության մի վայրկան, Երբ ամեն ինչ սուրբ է թվում ու անբիծ, Երբ երազ է դառնում տաղտուկ առօրյան ՈՒ դառնում են ուղևորները ճամփից Դուռս բաց է, դուռս բաց է ձեր համար Օ՛,հեռավոր բարեկամներ ու քույրեր, Սիրտս վառել է կրակները անմար Հին երազները ու կարոտները հրե: Սիրտս վաղուց ձեր գալուն էր սպասում Հավատում էր կարոտակեզ, որ կգաք, ՈՒ կլինի հանդիպումի երազում Քաղցր ժպիտ ու խնդություն ու կրակ: Ա՛խ ես գիտեմ, որ դուք կգաք խնդագին, Լույս կվարեք մառախուղում ու մուժում ՈՒ մի անմար կարոտանքով կրկնակի, Ճամփա կնկնեք իրիկնային մշուշում:

#Պոեզիա #Ոչմիօրառանցբանաստեղծության #ԵղիշեՉարենց