Գիտե՞ք, թե,,,

ԵՂԻՇԵ ՉԱՐԵՆՑ * * * Ու մոտեցար, ու ձեռքերդ կարմի՜ր, հրո՜տ, Դրիր սրտիս։ Սիրտս ճչաց․ հրդեհներիդ լույսի՜ն կարոտ - Ճչաց - ցրտի՜ց․․․...

Եղիշե Չարենցն ու Կոմիտասը երբեք չեն հանդիպել: Մեկն Արեւելահայաստանում է արմատներ գցել, մյուսը՝ Արեւմտահայաստանում, ու վերընձյուղել ազգի...

ԵՂԻՇԵ ՉԱՐԵՆՑ Էպիտաֆիա Աստ՝ Կոմիտասն է հանգչում՝ իբրև հող ու աճյուն առհավետ: Սիրտ մոխրացած, դարձած հող՝ երբեմնի անոթ ձայնածին: Ա՛յր...

ԵՂԻՇԵ ՉԱՐԵՆՑ * * * Բայց մոտեցար ու փարվեցիր- Կրկի՛ն, կրկի՛ն: Մեկը ճչաց.- «Անցի՜ր, անցի՜ր Լուսնաշխարհի դաշտերը, կին...»: «Անցի՜ր,...

ԵՂԻՇԵ ՉԱՐԵՆՑ Ընթերցող Պոետին Զարմանքո՛վ գուցե նայես դու իմ այս Գրքի էջերին՝ թե՛ անշուք, թե՛ պարզ, Հեգնանքով գուցե ժպտաս ու ասես, Թե պոետը...

ԵՂԻՇԵ ՉԱՐԵՆՑ * * * Ու լալիս էիր- Դո՞ւ էիր, թե ես... Ու մազերդ հի՜ր Մարեցին կարծես... Ես կանչում էի Մշուշում, մուժում. Ու չգիտեի- Ի՞նչ էի...

ԵՂԻՇԵ ՉԱՐԵՆՑ * * * ...Ու կապտագույն, ու երկնագույն քողերի մեջ երևացիր: Չեմ մոռացել քո մազերի հրո՜տ, անշե՜ջ Խուրձի վրա՝ ճերմակ պսակդ...

ԵՂԻՇԵ ՉԱՐԵՆՑ * * * Ու իրիկնային Ոսկի մշուշում Քո կորած ու հին Երկիրդ եմ հիշում... Հիշում եմ կապոյտ Դղյակները Քո, Հիշում եմ մի սո՜ւտ,...

ԵՂԻՇԵ ՉԱՐԵՆՑ * * * Երազում եմ այն Երկիրը հեռավոր, Ուր մարմինը, սեգ մարմինը ու հոգին՝ Աննյութացա՜ծ ու նյութացա՜ծ, լուսավոր՝ Ողջակիզվեն...

ԵՂԻՇԵ ՉԱՐԵՆՑ Մեռելոց Երեկոն անձրևոտ էր ու թաց: Փողոցները - դատարկ, անաղմուկ,: Ու քամին էր անցնում սրընթաց Ու տամուկ: Ու գիշերը իջնում էր...

ԵՂԻՇԵ ՉԱՐԵՆՑ Ճամփին... Օրորվելով կառքն էր վազում սրընթաց Դաշտի միջին, ճանապարհով ցեխապատ: Թոնն էր մաղում միապաղաղ, ցուրտ ու թաց: Օրն էր...

ԵՂԻՇԵ ՉԱՐԵՆՑ Մորս համար գազել Հիշում եմ դեմքը քո ծեր, մայր իմ անուշ ու անգին, Լույս խորշոմներ ու գծեր, մայր իմ անուշ ու անգին։ Ահա նստած...

ԵՂԻՇԵ ՉԱՐԵՆՑ «Անվերնագիր» Կնոջս և բարեկամիս` Իզաբելլային Իմ մահվան օրը կիջնի լռություն, Ծանր կնստի քաղաքի վրա, Ինչպես ամպ մթին կամ...

ԵՂԻՇԵ ՉԱՐԵՆՑ «Կապուտաչյա հայրենիքից» Կա հոգեկան անհունության մի վայրկան, Երբ ամեն ինչ սուրբ է թվում ու անբիծ, Երբ երազ է դառնում...

ԵՂԻՇԵ ՉԱՐԵՆՑ «Հեռացումի խոսքեր» Իմ աչքերի մեջ այնքա՜ն կրակներ եմ մարել ես Եվ հոգուս մեջ, հուսահատ, այնքան աստղեր եմ մարել: Կյանքս, որ...

ԵՂԻՇԵ ՉԱՐԵՆՑ «Հայրենիքում» Ձյունապատ լեռներ ու կապույտ լճեր: Երկինքներ, որպես երազներ հոգու: Երկինքներ, որպես մանկական աչեր: Մենակ էի ես:...

ԵՂԻՇԵ ՉԱՐԵՆՑ ՏԱՂ ԱՆՁՆԱԿԱՆ Թողած Կարսում, գետի ափին, տունս՝ շինված անտաշ քարով, Կարսը թողած, Կարսի այգին ու հայրենի երկինքը մով Եվ...