Առակ: Մուկը և Ուղտը

Մի մուկ հպարտացավ: Կորավ նրա իմաս-տությունը և նրա սիրտը լցվեց հպարտութ-յամբ: Մուկը գնաց ուղտի մոտ և ասաց ուղ-տին.

— Ինձ հրաման տուր քո կճղակի մեջ բուն դնեմ և այնտեղ բնակվեմ:

Ուղտն ասաց.

— Քեզ վնաս կլինի, որովհետև հանկարծ կոխ կտամ քեզ և կմեռնես:

Մուկն ասաց.

— Քո սմբակը կակուղ է և ինձ վնաս չի լինի:

Ուղտն ասաց.

— Քո արյունը քո գլուխը:

Եվ մուկն ուղտի կճղակի մեջ շինեց իր բույնը: Մի անգամ ուղտը ծանր բեռան տակ քայլեց և հանկարծակի կոխ տվեց մուկին: Մուկը ճչաց և նրա փորից դուրս եկավ

ճրագուն, որովհետև մուկը գեր էր:

Այդ տեսնելով ուղտն ասաց.

— Ահա եղբայր, հենց այդ էր նեղում քեզ, որ դուրս ելավ քո փորից:

© Վարդան Այգեկցի