Գիտե՞ք, թե,,,

Գարնանային կենացս մեջ Սիրո ծաղկունք մինչ փըթթեին՝ Սիրտըս վառված սիրովն անշեջ Առաքինվույն և գեղեցկին, Մահագուշակ խորշակն անդեն Հասավ տիրեց...

ՄՆԱՍ ԲԱՐՅԱՎ Առտու մը դեռ մթնշաղ՝ Կը ծավալվեր շող ու շաղ, Ծաղկանց մեջ քեզ տեսա ես, Կը ժպտեիր լուսնո պես։ Աչերդ սիրո ատրուշան, Մատներդ էին...

ՄԱՆՈւԿՆ ԱՌ ԽԱՉ Ո՛վ խաչափայտ Դու քառաթև, Որո ճակատ Սիրո արև՝ Գամված Հիսուս, Փըչեց խոնարհ Հոգի և լույս Սեր ընդ աշխարհ, Ընդունե՞ իմ հոգիս...

ՊԵՏՐՈՍ ԴՈՒՐՅԱՆ Մանիշակ Ո՛վ մանիշա՛կ, մանիշակ, Ինչո՞ւ այդպես գլխիկոր Նայիս հողին սըգավոր․․․ Ո՜հ ինչի՞ այդ նըշանակ։ Միթե դու կո՞ւյս մը...

ՊԵՏՐՈՍ ԴՈՒՐՅԱՆ * * * Մինակ էր․ Վարդ մ՚ը զգոն Մատուցի Ներա ձոն։ Շիկնեցավ Նե զըվարթ՝ Կընդուներ Երբ իմ վարդ։ Ներա քով Վարդն ո՜ր չափ Էր...

ՊԵՏՐՈՍ ԴՈՒՐՅԱՆ Կույսն լքյալ Հալեց սառեր գարնան արև, Ոսկի մատամըք ծաղիկ, տերև Ցանեց, ցրվեց ամպ ու բալ փույթ, Պարզեց աստեղց կամարն...

ՊԵՏՐՈՍ ԴՈՒՐՅԱՆ Լճակ Ինչո՞ւ ապշած են, լըճա՚կ, Ու չեն խայտար քու ալյակք, Միթե հայլվույդ մեջ անձկավ Գեղուհի մը նայեցավ։ Եվ կամ միթե...

ՊԵՏՐՈՍ ԴՈՒՐՅԱՆ * * * Ո՜հ, ի՞նչ ես դու, սե՞ր, երկնի հուր կամ ժըպի՞տ․․․ Չ՚ունի երկին աչացդ կայծերն ու կապուտ, Վարդը չ՚ունի քու լանջդ...

ՊԵՏՐՈՍ ԴՈՒՐՅԱՆ Իմ ցավը Սուրբ տենչերով լոկ ծարաված՝ Ցամաք գտնե՛լ աղբերքն յամայր, Ցամքի՜լ ծաղիկ հասակի մեջ, Ո՜հ, չէ այնչափ ցավ ինձ համար։...

ՊԵՏՐՈՍ ԴՈՒՐՅԱՆ Իմ Մահը Եթէ տժգոյն մահու հրեշտակ Անհուն ժպտով մ'իջնէ իմ դէմ… Շոգիանան ցաւքս ու հոգիս, Գիտցէ՛ք որ դեռ կենդանի եմ: Եթէ...

ՊԵՏՐՈՍ ԴՈՒՐՅԱՆ Իմ հանգիստը Եթե մոտի հողակույտիս, Թուխ - մոխրագույն աչեր ներա Թե չուխտ մարգրիտ թափին իմ վրա, Չը ցավագնիր ոսկերոտիս. ...

ՊԵՏՐՈՍ ԴՈՒՐՅԱՆ Թրքուհին Երեկո է, բոցավառ է հորիզոն. Կառք մը կ՛անցնի դագաղի պես համրընթաց, Գեղուհի մը ընկողմանած տրոփե հոն, ...

ՊԵՏՐՈՍ ԴՈՒՐՅԱՆ Երգ մարտին Վարդանանց Արիք որդիք Արարատյան, Նըսեմ ճակատք ցայտե՛ն թող շանթ, Դողդոջ ձեռաց մեչ սուր ցոլա՛ն, Արդար վրիժուց...

ՊԵՏՐՈՍ ԴՈՒՐՅԱՆ Դրժել Փունջ մը կնճիռ, բույլ մը կայծակ, Դըժոխք մ'անեծք խոցեց հոգյակս։ Ես ուզեցի պաշտել ըզնե, Սիրել ժպիտքն՝ փըթիթք...

ՊԵՏՐՈՍ ԴՈՒՐՅԱՆ Առ մայիս Ծաղիկներու մայրի՛կ դու կույս՝ Ով իմ Մայի՛ս ծաղկահանդերձ, Սա երփներանգ ծաղկոքդ հանդերձ Է՞ր չը բերիր Ծաղիկն...

ՊԵՏՐՈՍ ԴՈՒՐՅԱՆ «Առ կույսն» Ո՜հ, մի՛նչեւ ցե՞րբ, ըսե՚, ո՛կույս, հո՛գիս ըլլա գեղույդ գերի, Եվ մինչեւ ց՝ե՞րբ թրթռան աղիք ցաված սրտիս և...

ՊԵՏՐՈՍ ԴՈՒՐՅԱՆ «Գարնանային կենացս մեջ» Գարնանային կենացս մեջ Սիրո ծաղկունք մինչ փըթթեին՝ Սիրտըս վառված սիրովն անշեջ Առաքինվույն և...

ՊԵՏՐՈՍ ԴՈՒՐՅԱՆ «Իմ մահը» Եթէ տժգոյն մահու հրեշտակ Անհուն ժպտով մ'իջնէ իմ դէմ… Շոգիանան ցաւքս ու հոգիս, Գիտցէ՛ք որ դեռ կենդանի եմ: ...